W rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych dla programu RFEM 6 dostępne są trzy typy ram sprężystych (zwykłe, pośrednie i specjalne). Wyniki obliczeń sejsmicznych zgodnie z AISC 341-22 są podzielone na dwie sekcje: wymagania dotyczące prętów i połączeń.
Za pomocą programów RWIND 2 i RFEM 6 można teraz obliczać obciążenia wiatrem na podstawie zmierzonego eksperymentalnie ciśnienia wiatru na powierzchnie. Zasadniczo dostępne są dwie metody interpolacji, umożliwiające rozłożenie ciśnienia mierzonego w izolowanych punktach na powierzchnie. Żądany rozkład ciśnienia można uzyskać za pomocą odpowiedniej metody i ustawień parametrów.
W wielu konstrukcjach szkieletowych zastosowanie prostego pręta nie jest już wystarczające. Często należy wziąć pod uwagę osłabienia przekroju lub otwory w belkach betonowych. Dla takich zastosowań dostępny jest typ pręta "Model powierzchniowy". Można go można zintegrować z modelem jak w przypadku każdego innego pręta i oferuje on wszystkie opcje modelu powierzchniowego. Ten artykuł techniczny pokazuje zastosowanie pręta typu Model powierzchniowy w istniejącym układzie konstrukcyjnym i opisuje integrację otworów pręta.
Powierzchnie w modelach budynków mogą mieć różne rozmiary i kształty. W programie RFEM 6 można uwzględnić wszystkie powierzchnie, ponieważ program umożliwia definiowanie różnych materiałów i grubości, a także powierzchni o różnej sztywności i typie geometrii. W tym artykule skupiono się na czterech z następujących typów powierzchni: obrócony, przycięty, bez grubości i przeniesienia obciążenia.
W najnowszej normie ACI 318-19 długoterminowa zależność w określaniu nośności betonu na ścinanieVc zostaje przedefiniowana. Dzięki nowej metodzie wysokość pręta, stopień zbrojenia podłużnego i naprężenie normalne wpływają teraz na wytrzymałość na ścinanie Vc. W poniższym artykule opisano zaktualizowane podejście do obliczeń dla ścinania, a zastosowanie przedstawiono na przykładzie.
W obliczeniowej mechanice płynów (CFD) można modelować złożone powierzchnie, które nie są całkowicie stałe, używając porowatego i przepuszczalnego medium. W świecie rzeczywistym mogą to być na przykład wiatrochrony, siatki druciane, perforowane fasady i okładziny, żaluzje, przęsła (stosy poziomych walców) i tak dalej.
RWIND 2 to program do generowania obciążeń wiatrem w oparciu o CFD (Computational Fluid Dynamics). Symulacja numeryczna przepływu wiatru jest generowana wokół dowolnego budynku, w tym budynku o nieregularnej lub unikalnej geometrii, w celu określenia obciążeń wiatrem na powierzchnie i pręty. RWIND 2 może być zintegrowany z programem RFEM/RSTAB w celu przeprowadzenia analizy statyczno-wytrzymałościowej lub jako samodzielna aplikacja.
W programie RFEM 6 możliwe jest definiowanie wielowarstwowych konstrukcji powierzchniowych za pomocą rozszerzenia „Powierzchnie wielowarstwowe”. Jeżeli zatem rozszerzenie zostało aktywowane w Danych ogólnych modelu, możliwe jest definiowanie konstrukcji warstwowych dla dowolnego modelu materiału. Możliwe jest również łączenie modeli materiałowych, na przykład materiałów izotropowych i ortotropowych.
W tym artykule pokazano, jak definiować różne typy usztywnień poprzecznych pręta w programie RFEM 6 i RSTAB 9. Pokazano tu również, w jaki sposób uwzględnić je w projektowaniu i obliczeniach prętów o 7 stopniach swobody.
Standardowym rozwiązaniem w konstrukcji prętów drewnianych jest możliwość łączenia mniejszych prętów poprzez podparcie na większym dźwigarze. Dodatkowo warunki na końcach pręta mogą uwzględniać podobną sytuację, w której belka jest oparta na podporze. W obu przypadkach belka musi być zaprojektowana tak, aby uwzględniała nośność w poprzek włókien zgodnie z NDS 2018 s. 3.10.2 i CSA O86:19 punkty 6.5.6 i 7.5.9. W ogólnych programach do projektowania statyczno-wytrzymałościowego zazwyczaj nie jest możliwe przeprowadzenie pełnej kontroli obliczeń, ponieważ powierzchnia docisku jest nieznana. Jednak w programie RFEM 6 nowej generacji i rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji drewnianych dodana funkcja 'podpór obliczeniowych' umożliwia teraz użytkownikom uwzględnienie docisku NDS i CSA prostopadle do warunków projektowych dla włókien.
Zdefiniowanie odpowiedniej długości efektywnej ma kluczowe znaczenie dla uzyskania prawidłowej nośności obliczeniowej pręta. W przypadku stężeń krzyżowych, które są połączone w środku, inżynierowie często zastanawiają się, czy należy zastosować pręt na całej jego długości, czy też wystarczy użyć połowy długości w miejscu połączenia prętów.W tym artykule wyjaśniono AISC i stanowi przykład określania efektywnej długości krzyżulców w programie RFEM.
Nowa generacja oprogramowania RFEM umożliwia przeprowadzanie obliczeń stateczności zbieżnych prętów drewnianych zgodnie z metodą prętów zastępczych. Zgodnie z tą metodą obliczenia można przeprowadzić, jeżeli spełnione są wytyczne normy DIN 1052, sekcja E8.4.2 dla zmiennych przekrojów. W różnych publikacjach technicznych metoda ta jest również stosowana w przypadku Eurokodu 5. W tym artykule pokazano, jak zastosować metodę prętów zastępczych dla belki dachowej o zbieżnej wysokości.
W programach RFEM i RSTAB dostępne są różne opcje zmiany numeracji poszczególnych elementów konstrukcyjnych, takich jak węzły, linie, pręty, powierzchnie lub bryły. Istnieją dwie możliwości zmiany numeracji: pojedynczo i automatycznie.
Do pręta można przypisać podłoże sprężyste. Damit wird in der Regel der Einfluss des Baugrundes in die Modellierung einbezogen. Bettungen können nur für den Stabtyp "Balkenstab" definiert werden.
W przypadku wzmocnienia cięgnami pręty ściskane należy modelować prostopadle do nachylonej belki głównej. W tym przypadku znana jest długość pręta oraz punkt przecięcia z belką.
Bei der statischen Analyse stabilitätsgefährdeter Bauteile mit den Modulen RF-STABIL (für RFEM) beziehungsweise RSKNICK (für RSTAB) kann eine Aktivierung der internen Teilung von Stäben erforderlich werden.
Chociaż obliczenia belek podciągowych są zwykle przeprowadzane na modelu prętowym, belka wynikowa może zostać wykorzystana do przeprowadzenia obliczeń na modelu zawierającym tylko powierzchnie.
Aby przeprowadzić symulację luzu podporowego w połączeniu między prętami, można użyć funkcji "Wykres" dla zwolnień pręta. Aby skorzystać z tej funkcji, należy najpierw zdefiniować odpowiedni stopień swobody jako zwolnienie. Następnie z rozwijanej listy można wybrać funkcję "Wykres".
W ustawieniu domyślnym klasa przekroju dla każdego pręta i przypadku obciążenia jest określana automatycznie w modułach obliczeniowych. W oknie wprowadzania przekrojów użytkownik może jednak ręcznie określić klasę przekroju, na przykład jeżeli z obliczeń zostanie wykluczone lokalne wyboczenie.
W przypadku obliczeń powierzchni betonowych, składową sił wewnętrznych w postaci żebra można pominąć w obliczeniach SGN i w metodzie analitycznej SGU, ponieważ składowa ta jest już uwzględniona w obliczeniach pręta. W tym celu w oknie dialogowym „Szczegóły“ należy zaznaczyć pole wyboru. Jeżeli nie zostało zdefiniowane żebro, funkcja ta nie jest dostępna.
Statt der Verwendung einer Quadrangelfläche kann auch eine B-Spline-Fläche zum Einsatz kommen. Diese kann im Nachhinein durch die integrierten Hilfsknoten in ihrer Form angepasst werden. Sie kann je nach erforderlicher Komplexität der Fläche mit 3 x 3 oder 4 x 4 Hilfsknoten erstellt werden.
In den Berechnungsparametern kann die Anzahl der Stabteilungen für Ergebnisverläufe eingestellt werden. Der Effekt dieser Einstellungsmöglichkeit wird in den folgenden Bildern aufgezeigt.
Do pręta można przypisać podłoże sprężyste. Pozwala to uwzględnić w modelowaniu oddziaływanie gruntu. Bettungen können nur für den Stabtyp "Balkenstab" definiert werden.
Program RFEM 5 umożliwia wykorzystanie wielu różnych nieliniowości prętowych do wymiarowania modelu. W poniższym tekście przyjrzymy się przykładowi wykorzystania nieliniowości pręta typu „poślizg”. Przykładem jest uproszczony model włazu betonowego w rzucie kwadratowym.
Podczas definiowania efektywnej szerokości płyty dla belek teowych program RFEM udostępnia wstępnie zdefiniowane szerokości, określone jako 1/6 i 1/8 długości pręta. Bardziej szczegółowe wyjaśnienie tych dwóch czynników znajduje się poniżej.
Möchte man in RSTAB oder RFEM ein Knotenlager an den Stabachsen des anschließenden Stabes ausrichten, geht das am einfachsten mit der Funktion "Stab wählen und dessen Stabdrehung übernehmen".
W przypadku modelowania konstrukcji szkieletowych, programy RFEM i RSTAB dają różnorakie możliwości kontroli nad sposobem przenoszenia sił wewnętrznych i momentów zginających w punktach połączenia między prętami. Stosując różne typy prętów można określić, czy w połączeniu przenoszone są tylko siły (N,V), czy również momenty. Można także pominąć przenoszenia pewnych sił wewnętrznych, stosując stosowne przeguby. Specjalnym typem przegubów są tzw. przeguby nożycowe, które umożliwiają realistyczne modelowanie konstrukcji wsporczych dachu.